Verbouwen in het hart van de Spoedeisende Hulp

Een lichte, ruime gang leidt naar de nieuwe traumakamer. . Xandra opent de deur: ‘Begin deze week heb ik hier mijn eerste patiënt behandeld. Echt heel prettig werken, met veel ruimte om de patiënt heen en veel licht. De logische indeling van deze kamers is volledig aangepast op onze werkwijze, dat maakt het zo fijn. Vanaf het moment dat de patiënt binnenkomt, totdat iemand de kamer uitgaat; het klopt. Alles is binnen handbereik en mensen staan automatisch op de goede plek. Dat geeft rust en overzicht, waardoor ik me volledig op de patiënt kan concentreren. Dat is uiteindelijk waar het om draait. Ik hou van de interactie met mensen, om ervoor te zorgen dat ze de beste zorg krijgen’

Nog steeds wordt er flink verbouwd. ‘We pakken nu het centrale deel van de Spoedeisende Hulp aan. Door de nieuwe indeling creëren we veel meer overzicht. Ik heb als arts hierdoor nog meer zicht op de patiënten en dat maakt mijn werk makkelijker. Er komt ook veel meer ruimte om te werken en die ruimte geeft letterlijk lucht en rust. Dat is in ons vak heel belangrijk’. Ondertussen horen we een boormachine. ‘Ja’, lacht Xandra, ’het geluid van verbouwen hoort nu ook bij onze dagelijkse routine. Verbouwen vraagt om veel afstemming en goede communicatie. Dat zit bij ons wel goed, op de Spoedeisende Hulp werken mensen die bij uitstek flexibel zijn. Wij zij gewend om ons aan te passen aan de omstandigheden, maar het is soms best pittig. Je moet nog beter nadenken wat wel en niet kan. Tijdens het verbouwen worden onze looproutes steeds aangepast. Gewoontes die jarenlang zijn ingesleten nemen tijd om te veranderen. Zo valt het op dat mensen ook bij spoed nog steeds de hoofdingang van het ziekenhuis gebruiken, dat is niet meer nodig Moet je met spoed naar het ziekenhuis? Gebruik dan vooral de spoedingang. Deze delen wij met de Groninger Huisartsenpost.’ En dan gaat de telefoon… en snelt de spoedarts weg. Op naar een volgende patiënt. Het werk op de Spoedeisende Hulp gaat altijd door.